کاربری جاری : مهمان خوش آمدید
 
خانه :: شعر
موضوعات

اشعار



عید سعید فطر

شاعر : مغفور لاهیجی     نوع شعر : توسل     وزن شعر : مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن     قالب شعر : غزل    

صبح نشاط دم زد، فیض سحر مبارک           عیش صبوح مستان، بر یکدگر مبارک

عید گـشاد ابرو، بـربست رخـت روزه           این را حضر خجسته، آن را سفر مبارک


تـیغ هـلال شـوال، بـاز از افـق علم شد           ماه صیام بشکست، فتح و ظفر مبارک

وقت سحر موذن، آهنگ عیش برداشت           بر گوش روزه داران، این خوش خبر مبارک

انجام خـیـر دارد، فکـر شـراب و ساقی           بحث فقیه و زاهد، بر خیر و شر مبارک

: امتیاز

رباعی های عید سعید فطر

شاعر : شعرای مختلف نوع شعر : توسل وزن شعر : لا حول ولا قوة الا بالله قالب شعر : رباعی

صدشکر که غرق نـور ایمان شده ایم            مـستـوجـب آمـرزش یـزدان شـده ایـم

سی روز تو میـزبـان ما بودی و بـاز            بر سـفـرۀ عـیـد فـطـر مهـمان شده ایم


******* سید هاشم وفائی *******

یـک مـاه اگـر خــدا خـدا مـی کـردیـم            مـا بـهـر ظـهـور تو دعـا مـی کـردیـم

ای کـاش نـمـاز عـیـد فـطـر خو د را            در پـشت سـر تـو اقــتـدا مـی کـردیـم

******* سید هاشم وفائی *******

سی روز گذشت و عـیـد فـطـرت آمد            بـوی خـوش هــمـدلـی و وحـدت آمـد

خـنـدیــد خــدا و شـد گـلـسـتـان دنـیــا            ای دل شـدگـان ! بـهـار رحـمـت آمـد

******* رضا اسماعیلی *******

سـی روز گـذشت، سـی شب نـورانی            بر خوانِ فـرشته ، سی سحـر مهمانی

سـی فـرصت نـاب از بــرای تــوبــه            تا حضرت نَـفـس! را کـنـی قـربـانـی

******* رضا اسماعیلی *******

عـیـد است و دلـم خـانـۀ ویـرانـه، بـیا            ایـن خـانـه تـکـانـدیـم ز بـیـگـانه، بـیا

یـک مــاهِ تـمـام مـیـهــمـانت بــودیــم            یک روز به مـهـمـانـی این خـانـه بیا

******* قیصر امین پور *******

: امتیاز

مناجات با خدا و عید فطر

شاعر : سید هاشم وفائی نوع شعر : مناجات با خدا وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

خواهم به چشمه سار دو چشمم وضو كنم            دل را بـه یـاد تو، ز گـنـه شسـتشـو كنم

بـار دگــر بـه درگــه لـطـف تــو آمــدم            تـا بـا سـرشك و مـاتـم دیـرینـه خو كنم


مـن كیسـتم كه بـا تو كنـم گفـتگو، مگر            رخصت دهی كه با تو دمی گفتگو كنم

مـن لایـق مـحـبّـت تـو نـیــسـتــم، ولـی            بـگـذار رو بـه آیـۀ «لاتـقـنـطـو» كـنـم

مـاه صیام رفـت و نـبـخـشـی اگـر مـرا            من با چه رو به درگه لطف تو رو كنم

آورده ام شــفـیـع، هــمــۀ اهـل بــیـت را            تـا از حـضـور تــو طـلـب آبــرو كـنـم

بـاغ دلـم ز عـطـر ولایـت صفا گـرفـت            دیـگر كجـا سزد طـلب رنگ و بـو كنم

تا ره بـه آستـان تـو جـویم، پـناه خویش            جـز درگـه حـسـیـن كـجا جسـتـجو كنـم

من سینه چاك عشق حسینم به غیر عشق            این زخم سینه را به چه چیزی رفو كنم

در عید فطر عیدی خود را ز  محضرت            اخـلاص در عـمـل، ز تو من آرزو كنم

ذكر جمیل و ناب«وفائی» است این سخن            اخـلاص ده كـه زنـدگـیـم را نـكـو كـنـم

: امتیاز

مناجات با خدا

شاعر : غلامرضا سازگار نوع شعر : مناجات با خدا وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فاعلاتن فعلاتن قالب شعر : غزل

کس به غیر از تو نخواهم چه بخواهی چه نخواهی          باز کن در که جز این خانه مرا نیست پناهی

نه من آنم که ز لطف و کرمت چشم بپوشم          نه تـو آنی که کنی منع گـدا را ز نگاهی


در اگـر باز نـگـردد نـروم بـاز بـجـائـی          پشت دیوار نشیـنم چو گدا بر سر راهی

تو کریمی و دو صد کوه به یک کاه ببخشی          من بیچاره چه سازم که ندارم پَـرِ کاهی

سوز دوزخ به از این کز شرر عشق نسوزم          به بهـشـتم ندهم گـر بـدهـی شعـلـۀ آهـی

سوز ده تا که بسوزد ز غمت سخت درونی          اشک ده تا که بگرید ز غمت نامه سیاهی

چو بدوزخ ز دهان شعله صفت سر بدر آرد          این زبانی که دل شب به تو گفته است الهی

چون پسندی که فرود آوری اش در دل آتش          این جبینی که به خاک تو فرود آمده گاهی

سخن از وسعت عفوت نتوان گفت که فردا          جرم کونین به پیش کرمت نیست گناهی

دست «میثم» تو بگیر از کرم خویش که باشد          همچو کوری که نشسته است به غفلت سر چاهی

: امتیاز

وداع با ماه مبارک رمضان

شاعر : سیدرضا راستگو نوع شعر : مناجات با خدا وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : غزل

فرصت خوب رهـایی شد تمام           ماه عـشق و آشتی؛ مـاه صیـام

سـی شب مـاه خـدا پایان رسید           مـاه شــوال الـمکـرّم شد پـدیـد


رفت دیگر یا عـلی و یا عظیـم           خواندن سی جـزء قـرآن کریم

نـغـمـۀ اغـفـرلنــا و ارحـم لـنـا           وقـت افــطـار و دعـای ربّـنــا

الوداع ای نغـمـه های دلـپـذیـر           الوداع ای افـتـتاح و ای مُجـیر
الوداع ادخل علی اهل القـبـور          
الوداع ای جلوۀ شور و شعور

الوداع  شبـهای تقـدیر و قـضـا           الوداع محراب و اشـگ مرتضی
رفت شبهای پر از سوز سـحر           لیـلـة الـقــدر دل افـروز سحـر
بزم افطار و سـحر برچیده شد           تا هـلال عـیـد پـاکـان دیـده شد
الوداع ای اشگ چشمـان عـلی           الوداع ای نان و هـمیـان عـلی
بر هـمه لطف خـدا امــداد کرد           ذره ای هم شـامـل (مقداد) کرد

: امتیاز

مناجات رمضانی با امام زمان عجل الله تعالی فرجه

شاعر : محسن قاسمی نوع شعر : توسل وزن شعر : مفعول مفاعلن مفاعیلن فع قالب شعر : غزل

دلـخـسـتــه خـدا خـدا خـدا می‌کـردم            یـک مــاه بـرای تـو دعــا مـی‌کـردم

هر جـمـعـۀ ماه رمضانی که گذشت            تـا وقـت اذان تو را صـدا مـی‌کـردم


سی روز به عـشـق دیـدنت آقـاجـان            من روزه خود به اشک وا می‌کردم

در هر شب قـدر وقت احـیاء ارباب            بـا یـاد شـمـا یـاد و صـفـا مـی‌کـردم
ای کـاش نـمـاز عـیـد فـطر خود را            در پـشـت سـر تـو اقــتـدا مـی‌کـردم
افـسـوس چـنین نشد و من فـهـمـیـدم            یک مـاه بـرای خـود دعـا می‌کـردم

: امتیاز

وداع با ماه مبارک رمضان

شاعر : ناشناس نوع شعر : مناجات با خدا وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : غزل

آخرین شبهاست کم کم رفع زحمت می‌کنیم           جیبمان خالیست احساس خجالت می‌کنیم
بیـن مسجد بیـشتر بـا خود تعلق می‌بریم          
حق صاحبخانه را کمتر رعایت می‌کنیم


هرچه روزی می‌دهی خرج معاصی می‌شود           ما فقـط سـو استـفاده از رفـاقـت می‌کـنیم
بیشتـر دارد اجل سـر به جوانان می‌زند           پس چرا ما اینـقدر داریم غـفلت می‌کنیم؟
کار دنـیا را ببـین کـه متـهم شـاکی شـده           جای تو ما دائـما از تـو شکـایت می‌کنیم
سهم ما از قال صادق‌ها به این و آن رسید          
وقت منـبر هـم فقط داریم صحبت می‌کنیم
ذره ای دربـنـدگـی سـختـی نمی‌بیـنیـم ما           روز و شب جای ریاضت استراحت می‌کنیم
نهی از منکر نکردن معنی اش این می‌شود           از فـساد و بـی حیایی‌ها حمایـت می‌کنیم
عمر ما موقوفه عشق حسین و کربلاست           هرچه را داریم یکجا خرج هیئت می‌کنیم
خاک خاک کربلا باشـد غـذاهم می‌شـود           روزه را افطار با یک ذره تربت می‌کنیم
از حـرم تـا قتـلگـه زینب تمـامـا پیـر شد          
گریه بر خم بودن آن قد و قامت می‌کنیم

: امتیاز

مناجات با خدا و وداع با رمضان

شاعر : علی اکبر لطیفیان نوع شعر : مناجات با خدا وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : غزل

به پاى درد و دل بنده چـاه کم آورد            مـقـابـل جـگـر مـن کـه آه کـم آورد
به پیش هیچ کسى کج نگشت گردن من           
ولى مـقـابـل ایـن بـارگـاه کـم آورد


تمام شد رمضان تازه ما شروع شدیم            به شـب نشینى عشاق مـاه کم آورد
بـه بـارگـاه کـریمـت گنـاهکـار آمـد            ولى ببـخـش اگـر که گـنـاه کم آورد
شدم شبیه بهجونغـروب عاشورا            کنـار نـور تو رنگ سیـاه کـم آورد
اگر نـگـاه کـنى کـم می آورم حـتـماً            زهیـر در قبـل یـک نگـاه کـم آورد
براى کوه گناهى به کـاه راضى شد            بدا بحال هر آنکس که کاه کم آورد
خـدا زیـاد کنـد بـیـن تـوبه ها کم را            زمان توبه چه خوب ست گاه کم آورد
زمان توبه من هم نریخت گریه من            همیـنکه رفـت دم قـتـلگاه کـم آورد
خودت بیـا و بگـو یاعـلى بلندم کن           
دوبـاره بـنـدۀ تـو بیـن راه کـم آورد

: امتیاز

مناجات با خدا و حدیث نفس

شاعر : میلاد عرفان پور نوع شعر : مناجات با خدا وزن شعر : مستفعلن مستفعلن فعلن قالب شعر : غزل

ما آیـه‌های عصـر خسـرانیـم           معجـونی از تـردید و ایمـانیم

عهد الست از یادمان رفته‌ست           مـا اهـل نـسیـانـیـم، انـسـانـیـم


تبعیـدمان کـرده سـت اقیانوس           امـواج سـرگـردان طـغـیانـیـم

عـالم هـمه آیات توحـید است           بـا ایـن‌هـمـه، مـا بـنـدۀ نـانـیـم

هم هـم‌چنان دلتـنگ فردوسیم           هـم در صـف گندم، فـراوانیم

مـا آتـشـیـم و عـمـر ما هـیـزم           از خـاطـرات خـود گریزانیم

ای آه! اگـر سـوی خـدا رفـتی           بـا او بگـو کـه مـا پشیـمـانیـم

: امتیاز

مناجات با خدا

شاعر : حسن کردی نوع شعر : مناجات با خدا وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : غزل

فقیر و بی کس و کارم اغثنی یا الله            به جز امیـد چه دارم؟ اغـثـنی یا الله

هـزار تـوبه شکستم دوباره برگشتم            سـیـاه گـشـتـه عـذارم اغـثـنی یا الله


به دست خالی این بیـنـوا تـرحّم کن            ببین که خسته و زارم اغـثنی یا الله

به جز امید به جز اشک شرم این شبها            چه هست دار و ندارم؟ اغثنی یا الله

اسیـر نفـس بـد ایـمـانـم و نمی گویم            به نفس خویش سـوارم اغثنی یا الله

زمانه دست به دست هوای نفسم داد            کند چه سـاده شکـارم اغـثـنی یا الله

بـرای روز مبـادا بـرای رستاخـیـز            به جـز حسیـن نـدارم اغـثـنی یا الله

: امتیاز

مناجات و توسل به امام زمان عج الله تعالی فرجه

شاعر : حسین رضایی نوع شعر : توسل وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

از هر چه توبه کرده ام آقا، گذشت کن            بر این همه توسّـلِ بی جا، گـذشت کن

حبِّ گناه، مانده بر این، قـلبِ عاصِیَم            دارم فـقط به دل، غـمِ دنیا، گذشت کن


هر شب به صد بهـانه، به دنبالِ هیئتم            فردای آن، بدی ست مُهیّا، گذشت کن

انـگـار حـاجـتـم شده، یـکـبـار دیـدنت            این هم غمی، به دیگرِ غمها، گذشت کن

تا کِـی به ادّعـای تهـی، دَم زِ تو زدن            تا کی « اَحارُ فیکَ » به لبها، گذشت کن

ای رمز و راز و علّتِ خلقت، نگارِ من            بگشای، بر بشر، تو معـمّا، گذشت کن

سر گشته و خرابم و حیران، به کویِ تو            از هر چه توبه کرده ام آقا، گذشت کن

: امتیاز

مدح و شهادت حضرت علی علیه السلام

شاعر : یوسف رحیمی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

مرگ خـود را اگـر این گونه تمنا دارد           سالیـانی‌ست کـه در دل غم زهـرا دارد

روضهٔ فاطمه یک روضهٔ معمولی نیست           شـرح دوران غریبی‌ست که مولا دارد


شرح قومی‌ست که در موعد یاری امام           جـای لبـیـک، فــقـط شـایــد و امـا دارد

قصهٔ‌ مردم بیعت‌شکن است این روضه           خون اگر گریه کند چشم زمان، جا دارد

استخوان در گلوی صبر بماند سی سال؟           آه بــا چـاه خــدایـا! چـه سخـن‌هــا دارد

بعـد یـک عمـر غـم خانـه‌نشـینی، حـالا           غــم بــدعـهـدی دنـیـا طـلـبـان را دارد

این یکی در طلب بُردن بیت المال است           آن یـکی منـصـب شاهـانه تـقاضـا دارد

آن طرف لشکر کفر است به پا خاسته است           این طرف فتنهٔ جهل است که غوغا دارد

بی‌وفـایـی کـمـر کـوه وفـا را خـم کـرد           داغ‌هـا بـر جـگــر از مـردم دنـیـا دارد

مـی‌رود بـا غـم سی سـال غـریـبی امـا           جـگـری شعلـه‌ور از قـصـهٔ‌ فـردا دارد

آه کوفه‌ست،همـان کوفه ولی این دفعه           نـیــزه‌ای در وسـط شـهـر تمـاشـا دارد

: امتیاز

مناجات با خدا

شاعر : محمد کیخسروی نوع شعر : مناجات با خدا وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : مربع ترکیب

کـولـه بـاری مملو از بار گـناه آورده ام           باز هم در محضرت روی سیاه آورده ام
از همه جا رانده و سویت پناه آورده ام           هـستی ام را با امـید یک نگـاه آورده ام


ای الــه دردمـــنـــدان، دردمـــنــدی آمـــده
یـا غـیـاث الـمسـتغـیـثـیـن مـسـتـمنـدی آمده

خانـۀ دل را به خشت بی وفـایی ساخـتم           غرق در بازی و صاحبخانه را نشناختم
پای عصیانم صفای نیمه شـب را باختم           من به هر کس که رسیدم جز تو رو انداختم

گـوشـۀ چـشـمی به احـوال پـریـشـانـم بکن
ای خـدایـا رحـم بر چـشمـان گـریـانـم بکن

بین عشاق هر کسی دلداده باشد بهتر است           مستی ام وقتی که کوثر باده باشد بهتر است
سر به زیریم سر سجاده باشد بهتر است           چون شجر هر قدر که افتاده باشد بهتر است

قامتم را حیف شد که معصیت خم کرده است
اشک هـایـم را نگـاه مبـتـلا کـم کرده است

کاسه های خالیم را میشود که پر کنی؟           عبد عاصی را حفاظت از بلا و ضر کنی؟
قلب سنگی و سـیاهم را شبـیه در کنی؟           من پشیمان آمدم شاید مرا هم حـر کنی

سـفـرۀ دل را اجـازه مـی دهـی تا وا کـنـم؟
شرم دارم که سـرم را محـضرت بـالا کنم

مرغ بسـمل را مهـیای شبی پـرواز کن           امشب آخر لطف کن در را به رویم باز کن
کار احیـا کردن ایـن مـرده را آغاز کن           پای من را به نجف یکـبار دیگر باز کن

حـتم دارم مرتضی پـشت و پـناهم می شود
سـور و سات بخششم فورا! فراهم می شود

هر کجا خوردم زمین زینب مرا امداد داد           گریه کردن را به من با گریه هایش یاد داد
آنچه میشد یا که می باید به ما میداد داد           قلب ویرانه خـرید و در عوض آباد داد

درد ها بسیار و درمان با دوای زینب است
آبرویی هم اگر هست از دعای زینب است

حرف زینب چون وسط آمد پریشانش شدم           بی قرار صوت محزون حسین جانش شدم
بـارها در خلـوتم بودم که گریانش شدم           خواب دیدم سوریه از جان نثارانش شدم

گریه بر او‌ مثل گریه بر حسین است و حسن
عالمی گریـه کـنـش، او اشکـبـار بی کـفـن

: امتیاز

زبانحال حضرت زینب در شهادت امیرالمومنین علیه السلام

شاعر : ناشناس نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : غزل

شیـر لازم نیست بابایم شفایش را گرفت          روضه یکبار دگر در خانۀ ما پـا گرفت

ضربۀ شمشیـر مثـل میـخ در برّنـده بود          میخ در مادر گرفت و تیغ کین بابا گرفت


نیمه شب دور از نگاه شوم این همشهریان          باز هم تابوت بر دوش غریبان جا گرفت

مثل مـادر مخـفـیـانه رفت از خـانه پـدر          شیر از شمشیر حکم وصل دلبر را گرفت

قـد کـمـان درمان پیـشانیِّ زخمیّـش شده          استخوان و عقده را از حلق حق زهرا گرفت

چشم امّید یتیمان چشمهایش بست و رفت          دست دنـیا از دل غـمـدیـده ام دنیا گرفت

کوفۀ امروز یک شمشیر در مسجد کشید          صدهزاران تیر و تیغش راه عاشورا گرفت

دست بر شمشیر فتنه بُرد در کرب و بلا          دست آن طفلی که از بابا علی خرما گرفت

: امتیاز

مناجات شب قدری با امام زمان عجل الله تعالی فرجه

شاعر : محمد علی بیابانی نوع شعر : توسل وزن شعر : مفتعلن مفتعلن فاعلن قالب شعر : چهارپاره

بــازم شــب قـدره و بــیـقـراری            غلط میخوره رو گونه های خیسم

بــازم شــب قــدره و حاجـتــام و            یـکی یـکی بـا گـریه مـی نویـسـم


حـاجـتـایی کـه نـزدیک یه سـاله            تـو خاطـرم مـرور میـشه همیشه
ولــی تـمــوم حـاجـتـای عــمـرم            انــدازه یــه حــاجــتــم نـمـیـشــه

حــاجـتـم ایــنـه آقــام و بــبــیـنـم            کـاشکـی کـه آرزو به دل نمـونـم
دوس دارم از خجالتـش در بـیام            خــدا کـنـه ازش خـجـل نــمـونـم

بـازم شـب قـدره و جات خـالـیـه            فقـط غـمه که جات و پر میکـنـه
فــقــط نــگـاه مـهـربـون تــوئــه            که ایـن دل سـنـگـیم و در میکـنه

بـاز شـب قــدره خــودم مـیـدونم            کـه قـدرت و نـمیـدونـم آقـاجـون

مـن امـشب اومـدم بگم کـه دیگه            پـشـیـمـونـم پـشـیـمـونـم آقـا جون

تـو جامعه کبـیـره خـونـدم ایـن و            لـطـف خدا بـسـته بـه لـطـفـتـونه
اگـه تـو از گـنـاه مــن بـگــذری            دیـگـه خـدا مـن و نـمی سـوزونه

کی میـشه از کعـبه خبـر بـیـاد و            صـدا اذونت بـپـیـچـه تـو گوشـم
بــرای انـتــقــام بــریــم مـدیــنـه            کــنـار تـو لـبـاس رزم بــپـوشـم

نـمـیـدونـم کـوفــه ای یــا کـربـلا            نـمــیـدونــم کـجـا عــزا گرفـتـی
بـه یـادمون باش آقا هـر کجا که            بـه آسـمـون دسـت دعـا گـرفـتی

: امتیاز

مدح و شهادت امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : سید محمد میرهاشمی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

کوفـه، مدینه بـود مـگر؟ التـهاب داشـت           محراب، کوچه بود مگر؟ اضطراب داشت

تیـغ عدو کجـا و سَـرِ سِـرِّ عدل و داد!           دشمن دوباره بر سر نیزه کـتاب داشت


ایـن فتـنه هـا ز گـور خـوارج بلـند شـد           دینی که بی علی است، اساسی خراب داشت

بـار دگـر ز پـشـت به نامردی اش زدند           غـربت بـه نام نـامی او انتسـاب داشت

در سر، هوای ماندن در کوفه را نداشت           او کـه دلـی بـه یاد مدینـه کبـاب داشـت

تـنهـاتـریـن غـریـب، هـوایـی یـار بـود           با یاد فاطمه، نه خوراک و نه خواب داشت

قلبش به یاد فاطمه می زد، که مرگ خواست           آن شب علی لبی به دعا مستجاب داشت

دیگر حساب روز و شب از دست داده بود           در تنگنای سینه، غمی بی حساب داشت

موی سپـید او کـه ز رویـی کـبـود بـود           از خون سرخ سر ز چه قصد خضاب داشت

جان در تنش چه شد که چنین بیقرار بود؟           مثل مسافری که به رفتن شتاب داشـت

میلی به شیر و نان و رطب هم نداشت او           تنها نمـک که زخم دلش التهـاب داشت

از سهم شـیر خویش به قاتل دهد که او           روحی پـر عاطفه به زلالـی آب داشت

زیـنـب ز نیـشخـنـدۀ قـاتـل؛ تـمـام عـمر           روحی اسیـر پنجۀ رنج و عذاب داشت

: امتیاز

شهادت حضرت علی علیه السلام

شاعر : وحید قاسمی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : مثنوی

پلـک های نیـمه بازش آیه های درد بود           آخرین ساعات عـمر حیـدر شبگرد بود

چـادر خاکـی زهـرا بالـش زیـر سرش           عکس دربی سوخته در قاب چشمان ترش


زخم فرقش،ترجمان عمق زخم سینه بود           کـوفه هـم مـثـل مدینه دشمـن آیـینه بود

آتـش آه حزینش بـر جگـر افتـاده اسـت           ایـن دم آخر، به یاد میـخ در افتاده است

در نگاه زینب دل خسته زخمش آشناست           زخم فرقش شکل زخم پهلوی خیرلنساست

زخم های کهنه بر رفتن مجابش کرده اند           نـا امیـدانه طبیـبان هم جـوابش کرده اند

معنی فُزتُ وَ رَبِّ الکعبۀ او روشنـست           حیدر مظلوم سی سال ست،فکر رفـتنست

کوفه شب ها آشنا با اشک فانوسش شده           ماجرای کوچه سی سالست، کابوسش شده

اضطراب زینب او را بُرده در هُول و ولا           زیر لب با گریه می گوید که وای از کربلا

گریه های مرتضی دنیای رمز و راز بود           یاد عـاشورا برایش روضه های باز بود

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر به دلیل مستند نبودن و همچنین عدم رعایت توصیه‌های علما و مراجع تغییر داده شد، در بحث غارت معجرها دو نکته مهم باید مورد توجه قرار بگیرد ۱ـ موضوع غارت معجر بر فرض بر اینکه صورت گرفته باشد با آنچه متاسفانه بصورت عام در اشعار آورده می‌شود بسیار متفاوت است، لازم است بدانیم در عرب آن زمان قسمتی از حجاب زنان (معجر)، پارچه‌ای بوده که در مقابل صورت قرار می‌گرفته و این جزء حجاب بوده است؛ همچنان‌که هم اکنون نیز در عراق، عربستان و بسیاری از کشورهای اسلامی این‌گونه حجاب دارند، از این‌رو حضرت زینب سلام‌الله‌علیها در خطبه‌اشان در مجلس یزید فرمودند: وَ أَبْدَيْتَ وُجُوهَهُنَّ تَحْدُو بِهِنَّ الْأَعْدَاءُ مِنْ بَلَدٍ إِلَى بَلَدٍ؛ دختران سول خدا را با صورت باز، شهر به شهر در معرض دید مردم قرار دادی! لذا آنچه در غارت معجرها مطرح است حذف این روبند صورت‌ها بوده است نه اینکه نعوذ بالله اهل بیت کشف حجاب شده‌اند همچنان که حضرت زینب سلام‌الله‌علیها هم بر همین موضوع اشاره می‌کنند که خود این نیز مصیبت بسیار بزرگ و دردناکی است ۲ـ گفتن و یادآوری غارت معجرها حتی در حد همان روبند صورت شایسته و سزوار اهل بیت نیست!!!  آیا اگر خود ما روزی ناموسمان به هر دلیلی همچون باد و... برای لحظاتی نتوانند حجاب خود را حفظ کنند آیا دوست داریم که یکسره به ما متذکر شوند که در فلان روز چادر خواهر، مادر و یا همسرمان را باد برده و ....  آیا ما از تکرار این حرف ناراحت نمی‌شویم؟؟ پس به هیچ وجه شایسته نیست این فاجعۀ تلخ را حتی بر فرض صحت آن بازگو و تکرار کنیم!!!

گریه های مرتضی دنیای رمز و راز بود           معجر زینب برایش روضه های باز بود

بیت زیر به دلیل مستند نبودن حذف شد؛ موضوع وصیت امیرالمؤمنین علی عليه السّلام در هنگام شهادت به حضرت عباس عليه السّلام مبنی بر اینکه در کربلا مراقب برادرت حسین عليه السّلام و یا خوارت حضرت زینب باش در هیچ مقتل معتبری نیامده است است؛ لذا توصیه می کنیم به منظور دوری از تحریف و یا تدلیس احادیث تا زمانی که سند معتبری برای آن نیافتید از خواندن آن خوداری فرمائید؛ جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.

دانه های اشک او می گفت باصد شورو شین           کربلا عباسِ من !جانِ تو و جانِ حسین

مدح و شهادت حضرت علی علیه السلام

شاعر : امیر عظیمی نوع شعر : مدح و مناجات با ائمه وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : غزل

زندگی بی مهـر تـو معـنا ندارد یاعـلی           بنـدگی بی حـبّ تو امـضا نـدارد یاعلی

در نمازی که اذان آن تهی از نام توست           غیر شیطان منزل و مأوی ندارد یاعلی


بی تولای تو روزه زحمتی بی فایده است           روزه بی تو باطل است، اما...ندارد یاعلی

«لا یَزیدُ الظّالمین الا خَسارا» می شود           خـتم قـرآنی که نـورت را ندارد یاعلی

بی تو این قرآن به سرها نیست غیر از دردسر           این عبادت توشه در عـقبا ندارد یاعـلی

لـیـلـة الـقـدر بـدون درک قـدر فـاطـمـه           در مـفـاتـیـح خــدا احـیـا نـدارد یـاعلـی

محسنش را داده جان خویش راهم می دهد           چیزی از این بیشتر زهرا ندارد یاعلی

در چرا با زور وا شد، پهلوی زهرا شکست           درب ایـن خانه مگـر لولا ندارد یاعـلی

: امتیاز

ذکر سینه زنی شهادت حضرت علی علیه السلام

شاعر : امیر عباسی نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

 پخش سبک  

لیلةُ القدر است و دیـده گـشتـه گـریان            یا علی گـفـتیم و دل شد بیت الاحـزان

غرق خون منبر و محراب            در جِنان فـاطمه بی تاب


یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا

***************************************

جبرئیل از آسمـان شد نوحـه خـوانش            هـر دلـی ســوزد ز داغ بـی کـرانـش

بـر غــم او گـرفــتـاریـم            تـا قـیـامـت عــزاداریــم

یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا

***************************************

کــاش قـلـب او تـســلّایـــی بــبــیــنــد            این سـر بـشـکـسـتـه را زینب نـبـیـنـد

دخـتـر و غـربـتِ بــابـا            زیـن عــزا آه و واویـلا

یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا

*************** شب بیستم و یکم **************

از بـلا شـوری به قـلـب مضطـر افتاد            کـوفـه مـولای تـو بـیـن بـسـتـر افـتـاد

بـر غــم او گـرفـتــاری            کـوفـه امشب عـزاداری

یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا

***************************************

شـعـر انـدوه و عـزا خـوانـدنـد امشب            کـه یـتـیـمـان بـی غـذا مـانـدنـد امشب

دیــدۀ کـودکـان تـر بـود            که پـدر بین بـسـتـر بود

یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا

***************************************

لالـۀ عُـمـرِ عـلـی گــردد چــو پـرپـر            تــازه گــردد بـهـرِ زیـنـب داغ مــادر

داغ آن صـورت نـیـلـی            دشمن و کوچه و سیـلی

یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا

************* شب بیست و سوم **************

مـرثـیـه خـوانـی شد امشب کـار دلهـا            کـه شـده شـیــر خـدا مـهـمـان زهــرا

هر دلی غـرق ماتـم شد            مــاه قــرآن مـحـرّم شـد

یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا

***************************************

دیده ها شد از غمش گریان چه کردی            کـوفـه با مولای مظلومان چه کـردی

گـشتـه از کـیــنـۀ اعــدا            غرق خون زائر زهـرا

یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا

***************************************

یک عـلـی اینـجا شـده مـقـتـولِ اعـدا            یک عـلـی هم کـربـلا شـد اربـاً اربـاً

غـم به دلـهـا نشسته شد            فرق هر دو شکسته شد

یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا؛ یا علی یا علی مولا

: امتیاز

ذکر سینه زنی شهادت حضرت علی علیه السلام

شاعر : امیر عباسی نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : فعولن فعولن فعولن فعول قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

 پخش سبک  

غـم از حال و روزم بُود منجلی            بـســوزد دلــم در عــزای ولــی

زنـم نـالـه چون کـودکـان یـتـیـم            که ضربت رسیده به فرق عـلی


علی یا علی یا علی یا علی؛ علی یا علی یا علی یا علی (۲ )

**************************************

فلک گرچه شد از غمش بی قرار            خزان وجودش شده چون بـهـار

بـه نـام خـداونــد کـعــبــه قـســم            علی غرقه در خون شده رستگار

علی یا علی یا علی یا علی؛ علی یا علی یا علی یا علی (۲ )

**************************************

زمـانـه نــکــرده به مــولا وفــا            که دیده به خود لحظه لحظه جفا

علی فرق بشکسته در موج خون            رَوَد دیـدن بـضـعـۀ مــصـطـفـی

علی یا علی یا علی یا علی؛ علی یا علی یا علی یا علی (۲ )

**************************************

به سوز و به آه و دل مضطرش            علی روضه خوان شد به چشم ترش

مخـور غصه ای یاس نیـلوفری            تو دستت شکسته علی هم سرش

علی یا علی یا علی یا علی؛ علی یا علی یا علی یا علی (۲ )

**************************************

الا بـضـعـۀ پـاک پــیـغــمـبــری            الا ای کـه تـو هـسـتـیِ حـیـدری

بدان جانم آن دم ز تن شد بُرون            که دیـدم تـو افـتـاده پـشـت دری

علی یا علی یا علی یا علی؛ علی یا علی یا علی یا علی (۲ )

**************************************

غـمـم مـنـجـلـی گـشتـه واغـربتا            که داغ ولـی گـشـتــه واغـربـتـا

شده کوفه شهر غم و اشک و آه            عــزای عـلـی گـشـتـه واغـربـتا

علی یا علی یا علی یا علی؛ علی یا علی یا علی یا علی (۲ )

**************************************

فـلـک مـرثـیـه خـوان مـولا شده            که مظلوم و تنها چو او کس ندید

در ایـن دار دنــیــا در اوج بــلا            دوباره یـتـیـمی به زیـنب رسیـد

علی یا علی یا علی یا علی؛ علی یا علی یا علی یا علی (۲ )

**************************************

بـــســـوزد دل اولــیـــای خــــدا            به خلق دو عـالـم ولی کـشته شد

مــنــادی نــدا داده از آســـمــان            وصـیّ پـیـمـبـر عـلـی کـشته شد

علی یا علی یا علی یا علی؛ علی یا علی یا علی یا علی (۲ )

**************************************

امـام دو عــالـم اگـر چـه ز غــم            بـه رنـج غـریـبـی شـده مـبــتـلا

ولـی بـایـد ایـنـجـا بـگـویـم به آه            امــان از عــلــی اکــبـر کــربـلا

علی یا علی یا علی یا علی؛ علی یا علی یا علی یا علی (۲ )

**************************************

به فرق علی خورده شمشیر کین            وَ چشمان ز گریه چو دریـا شده

ولی یک عـلی در صف کـربـلا            تــمــام تـنـش اربــاً اربــاً شـــده

علی اکبرم ای علی اکبرم؛ عـلی اکبرم ای عـلی اکبرم (۲ )

: امتیاز

ذکر سینه زنی شهادت حضرت علی علیه السلام

شاعر : ناشناس نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

 پخش سبک  

در مسیر دین و ایمان؛ بر مهر علی دل بستیم          شکر حق که مثل خوبان؛ محبین مولا هستیم
یـا حـیـدر


نـور یکـتـا عـلی مولا          ای بی همتا علی مولا
یـار طاهـا عـلی مـولا          جان زهـرا عـلی مولا
جان زهرا علی مولا؛ جان زهرا علی مولا (۲ )
*****************************
کار سائلانۀ ما؛ در دستان آن کریم است          راه سیّد الوصییّن؛ خود صراط مستقیم است
یـا حـیـدر
بحر غـیرت عـلی مولا          کوه هـیـبت عـلی مـولا
فخر و عزّت علی مولا          فجر عصمت علی مولا

جان زهرا علی مولا؛ جان زهرا علی مولا (۲ )
********************************
در راه و طریق اسلام؛ ما هستیم و شرمندگی          او شـد کـشته عـدالت؛ بر سجـادۀ بـنـدگی
واویــلا
ای بی قـرین علی مولا          حـق الیـقـین علی مولا
مجروح کین علی مولا          شهـیـد دین عـلـی مولا
جان زهرا علی مولا؛ جان زهرا علی مولا (۲ )

: امتیاز